Deze speciale uitgave van Appunti leopardiani bevat enkele voordrachten gegeven tijdens de Leopardi dag aan de Universiteit van Birmingham op 15 februari 2011 getiteld: Variants on Loss and Silence in Leopardi.
De trefwoorden “verlies” (perdita) en “rouwen” (lutto) komen niet voor in de index van Giacomo Leopardi’s Zibaldone di pensieri (noch in Leopardi’s eigen indexen); wellicht niet al te verassend daar de thema’s “plezier” en “lijden” in hun verschillende vormen (inclusief Teoria del piacere en Piacere nella disperazione e nel dolore) deze twee motieven reeds bevat. Sinds zijn vroegste werken–«zoals La morte di Ettore», de onafgemaakte tragedie «Maria Antonietta» en de «Argomenti di elegie»–vond Leopardi inspiratie in deze motieven. Echter, “verlies” en “rouwen” komen niet alleen voor in zijn werk als symbolen of echos van de dood–die zich ervoor lenen om een menselijk drama op te zetten–ze zijn ook, grotendeels, metaforen voor stilte: de stilte van individuele en van de algemene geschiedenis, maar ook de stilte die mensen over zich krijgen na een overweldigende emotie: «Il silenzio è il linguaggio di tutte le forti passioni, dell’amore […] dell’ira, della maraviglia, del timore ec.» zegt Leopardi in de Zibaldone.In de veronderstelling dat «le ragioni e maniere occulte dell’esistenza […] noi non conosciamo nè intendiamo punto, […] neppur quanto alla nostra specie e al nostro proprio individuo», geeft Leopardi blijk dat de stilte de onmogelijkheid van de menselijke geest, en dus ook van taal, aangeeft, om de uiteindelijke betekennis van het menselijk bestaan te bevatten.